Deze term gaan we vaak tegenkomen. Daarom volgt hier een lesje fysiologie.
Anatomie gaat over de kennis en de bouw van het menselijk lichaam. Hoe is het lichaam opgebouwd? Zo bestaat het lichaam uit organen en verschillende weefsels. En deze weefsels bestaan ook weer uit cellen. Hoe dat werkt is de leer van de anatomie.
Als er op anatomisch gebied iets verandert waardoor men ziek wordt is er sprake van pathologie, de wetenschap van de ziektekunde.
Onder fysiologie verstaan we de wetenschap die de verrichtingen ofwel het functioneren van het menselijk lichaam en de functies van de verschillende onderdelen bestudeert. Deze wetenschap onderzoekt de werking van de organen en weefsels en de wijze waarop ze onderling elkaar beïnvloeden. Ook wordt onderzocht hoe de reacties zijn van het lichaam op de omgeving. Een normale fysiologie is een normale werking van het lichaam. Een verandering in de fysiologie hoeft nog niet direct te wijzen op een pathologische verandering. Men hoeft niet ziek te zijn om toch al veranderingen in de fysiologie te hebben.
Een mooie metafoor om dit in beeld te brengen is een boom. Een boom heeft ongeveer net zo’n groot deel boven de grond als onder de grond. De westerse geneeskunde diagnosticeert in een stadium waarbij de ziekte zich al heeft gemanifesteerd (in de stam, de takken en de bladeren, want boven de grond is het zichtbaar).
Medische thermografie kijkt naar de veranderende processen van de fysiologie (onder de grond, nog niet zichtbaar in het lichaam en dus ook nog geen diagnose te stellen). Ontstekingen zijn de wortels van veel degeneratieve ziekten.
Waarom is het belangrijk om veranderingen in de fysiologie in beeld te brengen?
Medische thermografie wordt voornamelijk ingezet om met enige regelmaat (bijvoorbeeld jaarlijks of tweejaarlijks) te monitoren wat de veranderingen zijn in de fysiologie bij iemand. En veranderingen in de fysiologie zijn bijvoorbeeld ontstekingen, ophoping van afvalstoffen, verminderde lymfeafvoer etc. En deze veranderende processen kun je vaak omkeren door leefstijlveranderingen door te voeren. Op deze wijze kun je met medische thermografie in de gaten houden hoe gezond je bent en wat je moet doen om jezelf nog gezonder te maken, door middel van leefstijlveranderingen. En een jaar of twee jaar later heb je een controle om te kijken of het is verbeterd of niet.
Waarom zou je kiezen voor een volledig lichaamsonderzoek met thermografie als je ook alleen een borstonderzoek kunt doen?
Vaak zijn er problemen in de kaak, nekwervels, hangende schouders of andere onopgeloste problemen die een oorzaak kunnen zijn van problemen in een borst. Een wortelkanaalbehandeling is ook een vervelend voorbeeld. Bij een wortelkanaalbehandeling, ook wel zenuwbehandeling genoemd, wordt het binnenste levende deel van een tand of kies verwijderd. Vervolgens worden de wortelkanalen ruimer gevijld, gedesinfecteerd en weer opgevuld. Als je bijvoorbeeld na een probleem met een kies een wortelkanaalbehandeling hebt gehad, dan is de zenuw lam gelegd en voel je de ontsteking niet meer. Maar als de infectie niet goed weggehaald is, dan kunnen restanten van bacteriën achter blijven en een langdurig slepende ontsteking veroorzaken. Deze voel je dan vaak niet meer, omdat de zenuw het niet meer doet. Met als veel voorkomend resultaat dat de ontsteking in de kaak de toxines draineert richting de borst. Dat geeft in de thermografie een onrustig beeld en temperaturen die vaak buiten de waardes vallen. Dat duidt erop dat die borst belast is met afvalstoffen. Dat geeft het belang aan van vroegtijdige signalering van veranderingen en het belang van het oplossen van deze veranderingen door drainage en leefstijlveranderingen.
Wat zijn de fasen van ziekte volgens Reckeweg?
De homotoxicologie ziet ziekten als biologisch doelmatige afweerreactie om de schade te neutraliseren die door toxinen wordt aangericht. Homotoxinen zijn stoffen die niet kunnen worden afgebroken door het lichaam, denk aan toxinen die kunnen ontstaan door gebruik van medicijnen, voeding en milieubelastende toxische stoffen. Toxische stoffen veroorzaken afweerprocessen. Het lichaam probeert zich van deze toxische stoffen te ontdoen door uitscheiding via urine, ontlasting, transpiratie, ademhaling etc.
Als in dit proces iets fout gaat blijven er teveel toxinen in het lichaam aanwezig en reageert het lichaam met een afweerreactie en zodoende ontstaat er een ontsteking. Dit geeft symptomen zoals koorts, pijn, roodheid, zwelling, vermoeidheid, verzuring van het bindweefsel.
Deze ontsteking bevordert de uitscheiding van toxinen. Als dit onvoldoende is, worden de toxische stoffen opgeslagen in het lichaam. Dat kan in het intracellulaire bindweefsel of in de cellen zelf.
De afweerstrijd die het lichaam tegen de homotoxine levert en de poging om een reeds ondergane homotoxinebeschadiging ongedaan te maken, speelt zich af op verschillende achtereenvolgende niveaus. Dr. H. Reckeweg beschrijft zes pathologische verdedigingsfasen waarbij exogene toxinen (lichaamsvreemde stoffen zoals medicijnen, chemicaliën, gebruik van tabak, alcohol, koffie, suiker, vlees, maar ook een koutje vatten, overmatige voedselopname en andere verzwakkende omstandigheden zoals slaapgebrek, overmatige inspanning of stress) en endogene toxinen (afvalproducten die vrijkomen als het lichaam bepaalde stoffen afbreekt) in steeds ernstiger mate het organisme belasten.
De zes pathologische verdedigingsfasen zijn:
Fase 1:
Excretie of uitscheidingsfase:
Het lichaam zal in eerste instantie langs de normale fysiologische uitvalswegen uitscheiden.
Fase 2:
Reactiefase:
Het lichaam probeert zich via een ontsteking van de toxinen te ontdoen of deze extracellulair op te slaan.
Fase 3:
Depositie of neerslagfase:
De homotoxine laten bezinken en deze wordt opgeslagen in het lichaam.
Fase 4:
Impregnatiefase:
De impregnatiefase is de eerste fase in het cellulaire stadium en bestaat uit het binnendringen van de homotoxine in de celstructuren.
Fase 5:
Degeneratieve fase:
Een verdere vergiftigingsfase is de degeneratieve fase. De celstructuren (genen) worden er aangetast en verstoord.
Fase 6:
Neoplasmafase of kankerfase:
Dit is de uiteindelijke vergiftigingsfase, er ontstaan goedaardige of kwaadaardige tumoren.
In de eerste 3 fasen is het lichaam erin geslaagd de schade beperkt te houden tot het humorale stadium (omkeerbare stadium) en heeft de cellen en organen voor homotoxineschade weten te behoeden. De organen en cellen zijn nog niet beschadigd. Door verandering in leefstijl kun je de weefsels gezonder maken.
De laatste 3 fasen zijn niet omkeerbaar, in elk geval niet spontaan. Dit vereist een intensieve biologische behandeling, zoals bijvoorbeeld chemotherapie. Het zijn cellulaire fasen waarbij de toxinen worden opgeslagen in de cel en daar schade (kunnen) aanbrengen. In deze fasen ondergaat het lichaam een vergifigingsproces, de enzymen raken beschadigd, de homeostase raakt uit balans en het lichaam kan zichzelf niet meer herstellen en takelt af. Het lichaam verweert zich nog maar uiteindelijk is het proces onomkeerbaar en is de prognose niet gunstig.
Samenvatting:
Het is dus heel belangrijk om in de eerste drie fasen te zorgen dat de rommel in ons lichaam goed zijn weg naar buiten vindt. Drainage is dus heel belangrijk. En als daarin iets fout gaat ontstaan er ontstekingen, die kunnen we oplossen met leefstijlveranderingen (voeding, supplementen, behandelingen etc). En zo blijf je gezond. En thermografie kijkt juist mee in deze vroege fase waardoor je heel op tijd kunt bijsturen.
Chronische ontsteking; verloop over 9 jaar
Historie:
De cliënt had sinusproblemen op 33-jarige leeftijd. Kijk hoe het verandert is, zonder noemenswaardige therapie. De ontsteking is erger geworden. De bloedtoevoer naar het gezicht verandert door de ernstige ontsteking.